Για την παγκόσμια ημέρα του παιδιού

Share:

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 201x300

Κάθε φορά που διαβάζω κάτι σχετικό με παιδιά με καταλαμβάνει ένα ιδιαίτερο συναίσθημα, κάτι μεταξύ συγκίνησης κι ανησυχίας, ενδιαφέροντος και φόβου ταυτόχρονα. Νομίζω πως δεν είναι αποκλειστικά δικό μου σύμπτωμα αυτό, αλλά αφορά όλους τους γονείς και των δύο φύλων. Ανεξάρτητα από τους λόγους που το προκαλούν, το γεγονός είναι ότι οι ειδήσεις που αφορούν τα παιδιά και τα προβλήματά τους πάντα μας συγκινούν. Γι’ αυτό και δε θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστο το ότι η Δευτέρα, 20 του μηνός, ήταν η παγκόσμια ημέρα του παιδιού. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ΟΗΕ, «από το 1990, η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού σηματοδοτεί την επέτειο της ημερομηνίας που η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε τόσο τη Διακήρυξη όσο και τη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού. Γονείς, δάσκαλοι, νοσηλευτές και γιατροί, κυβερνητικοί ηγέτες και ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών, θρησκευτικοί και κοινοτικοί πρεσβύτεροι, μεγιστάνες των επιχειρήσεων και επαγγελματίες των ΜΜΕ, καθώς και οι ίδιοι οι νέοι και τα παιδιά, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο να καταστήσουν την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού σημαντική για την κοινωνία τους , τις κοινότητες και τα έθνη».

dikaiomata 2

Έχω τονίσει στο παρελθόν ότι οι παγκόσμιες ημέρες, προς τιμήν οποιουδήποτε γεγονότος ή οποιασδήποτε ιδιότητας δεν με βρίσκουν σύμφωνο, δεδομένου ότι σημαίνουν πως όλοι εμείς μπορούμε να αδιαφορούμε για ένα σημαντικό ζήτημα που κανονικά θα έπρεπε να μας απασχολεί καθημερινά (περιβάλλον, ρατσισμός, άτομα με αναπηρίες, γυναίκα, μητέρα, πατέρας, παιδί, AIDS, καρκίνος κ. λ.), βρίσκοντας το τέλειο άλλοθι για την αδιαφορία μας, στην κινητοποίηση που μπορεί να επιδείξουμε αυτή την ξεχωριστή μέρα. Παρόλα αυτά όμως θα πρέπει να τονίσω ότι έχουν απόλυτο δίκιο όσοι θέσπισαν την παγκόσμια μέρα του παιδιού. Κι αυτό γιατί, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «σήμερα, ο κόσμος φιλοξενεί τη μεγαλύτερη γενιά νέων στην ιστορία. Δυστυχώς, εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, εκ των οποίων 18 εκατομμύρια στην ΕΕ, ζουν ακόμη σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Πολλά άλλα διατρέχουν κίνδυνο, καθώς τα παιδιά εξακολουθούν να είναι τα πρώτα που υποφέρουν από τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19. Εκτιμάται ότι 466 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε εξ αποστάσεως μάθηση. Πολλά εγκατέλειψαν το σχολείο οριστικά, κάτι που επηρεάζει τις ευκαιρίες στη ζωή τους, την ευημερία, την ανάπτυξη και την προστασία τους. Κάθε παιδί θα πρέπει να απολαύει των ίδιων δικαιωμάτων και να ζει χωρίς διακρίσεις και εκφοβισμό οποιουδήποτε είδους».

Είναι γεγονός ότι τα παιδιά δεν τα θεωρούμε προστατευόμενο είδος. Όχι ότι δεν προστατεύουμε τα παιδιά μας ή δεν προσπαθούμε τουλάχιστον να καθαρίσουμε το δρόμο τους από πάσης φύσεως κινδύνους (άλλωστε νομίζω ότι από τη στιγμή που γίνεσαι γονιός δεν κάνεις άλλο πράγμα στη ζωή σου), αλλά πιστεύω ότι σ’ αυτή μας την προσπάθεια ξεχνάμε ότι υπάρχουν και τα παιδιά των άλλων για τα οποία αξίζει να ενδιαφερθούμε όλοι μας. Όπως τονίζεται σε ρεπορτάζ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), «Περισσότερα από 1864 ανήλικα παιδιά από διάφορες χώρες του κόσμου, βρίσκονται ως ασυνόδευτα στην χώρα μας. Το 20% των παιδιών προέρχεται από το Αφγανιστάν, το 10% από το Πακιστάν, το 13% από τη Συρία και το 57% από άλλες χώρες, κυρίως αφρικανικές. Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, στις 20 Νοεμβρίου βρίσκει τις ελληνικές αρχές έτοιμες να προσφέρουν προστασία των ασυνόδευτων παιδιών που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια μέσα από τέσσερις πυλώνες δράσης: Την διασφάλιση της παροχής ολοκληρωμένης προστασίας και προώθηση των δικαιωμάτων των παιδιών, την αναζήτηση και υλοποίηση βιώσιμων λύσεων για κάθε ασυνόδευτο ανήλικο, την πρόληψη και αποτελεσματική προστασία από κάθε μορφή βίας και εκμετάλλευσης, και την ενίσχυση του μηχανισμού συλλογής δεδομένων για τους ασυνόδευτους ανηλίκους και τις δομές φιλοξενίας. Θεμελιώδης και βασική συνθήκη αποτελεσματικής προστασίας των παιδιών είναι η ένταξή τους σε κατάλληλες για την ηλικία και τις ανάγκες τους δομές φιλοξενίας και φροντίδας που προσφέρονται οι απαραίτητες υπηρεσίες για την υγιή ανάπτυξή τους.

p1cso6c7m410nboufdop196c1iomk

Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει μια αλλαγή. «Παραβιάσεις εντοπίζονται παντού και αφορούν όλα τα δικαιώματα των παιδιών. Δυστυχώς, δυσμενείς παράγοντες που παραμένουν αναλλοίωτοι, ή που επανέρχονται σε χώρες που φαινομενικά τις είχαν ξεπεράσει, θέτουν σε διαρκή κίνδυνο τα παιδιά και τα δικαιώματά τους. Για παράδειγμα η φτώχεια αποτελεί κομβικό σημείο παραβιάσεων των δικαιωμάτων των παιδιών. Εξαιτίας της πάρα πολλά παιδιά, όχι μόνο δεν έχουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής, άλλα εγκαταλείπουν το σχολείο, αναγκάζονται να δουλέψουν, εκτίθενται σε πάσης φύσης εκμετάλλευση», τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Πάνος Χριστοδούλου, γενικός διευθυντής του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Είμαστε μια χώρα γερασμένη, οι νέοι της οποίας έχουν ως όνειρο να την εγκαταλείψουν το δυνατόν γρηγορότερα, με στόχο μια καλύτερη (όπως πιστεύουν) ζωή κάπου αλλού. Θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης, αν θέλουμε να πετύχουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Στην Ελλάδα, η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού έχει κυρωθεί εδώ και τριάντα χρόνια αλλά είναι ακόμα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν για την επίτευξη του στόχου. «Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία που θέλει τα παιδιά άβουλα πλάσματα, χωρίς δικαίωμα γνώμης, πλήρως εξαρτώμενα και έρμαια της βούλησης ενηλίκων. Κι όμως, τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν -και να ακούγονται- σε όλες τις αποφάσεις που τα αφορούν ή τα επηρεάζουν. Μαζί πρέπει να αλλάξουν και οι νοοτροπίες που δεν αποδέχονται την ισότητα των φύλων, τη διαφορετικότητα, που αναγνωρίζουν ως φορείς δικαιωμάτων μόνο “τα δικά μας παιδιά” και όχι των άλλων», επισημαίνει ο κ. Χριστοδούλου. Αν κρίνουμε από τη στάση των αρμοδίων στο ζήτημα των οικογενειών με παιδιά, δεν θα πρέπει να περιμένουμε μεγάλη πρόοδο ως προς το θέμα γενικώς. Πλην όμως η παιδική ηλικία χαρακτηρίζεται από την αισιοδοξία της νεότητας και νομίζω ότι έτσι πρέπει να ατενίσουμε το μέλλον.

Με την αισιοδοξία που μας γεμίζουν αυτά τα παιδιά, ότι δηλαδή μπορούμε να τα εμπιστευτούμε για ένα καλύτερο μέλλον!

Δείτε εδώ κείμενα του κ.Κωσταβασίλη.

Previous Article

2o Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας Άρτας

Next Article

Σύλληψη για εισαγωγή και διακίνηση ναρκωτικών στη Θεσπρωτία

Σχετικά άρθρα