Τη Δευτέρα 3 Απριλίου, στις 7 το πρωί, στο χωριό Μαράσια του νομού Έβρου, στο πλέον ακριτικό σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδος, θα σταθώ δίπλα στην προτομή της Βασιλικής Λαμπίδου. Η κυρά των Μαρασίων, πρόσφυγας από το Μέγα Ζαλούφι της Ανατολικής Θράκης, έχασε και τα τέσσερά της παιδιά και αφιέρωσε τη ζωή της στην προσφορά και τη βοήθεια όλων των στρατιωτών που υπηρέτησαν τη θητεία τους φυλάττοντας Θερμοπύλες, πενήντα μόλις μέτρα από τον ποταμό Έβρο. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 107 ετών, υψώνοντας και υποστέλλοντας καθημερινά την Ελληνική Σημαία με περισσή αγάπη και υπερηφάνεια. Δεν ζητούσε τίποτα. Ο τρόπος που έζησε αποτελεί ύψιστο παράδειγμα αγνού πατριωτισμού και ανιδιοτελούς προσφοράς.
Ως ελάχιστος φόρος τιμής, μπροστά από το σπίτι της, θα δοθεί η εκκίνηση του εγχειρήματος των 3.000 χιλιομέτρων με τίτλο «Στα Ελληνικά Ολοκαυτώματα – Αγώνας για Μνήμη και Δικαιοσύνη». Θα διέλθουμε από 62 μαρτυρικές πόλεις και χωριά της ηπειρωτικής Ελλάδος και της Κρήτης, που υπέστησαν Ολοκαυτώματα κατά την περίοδο 1940 – 1945 από τις δυνάμεις τριπλής κατοχής του Άξονα, δηλαδή της ναζιστικής Γερμανίας, της φασιστικής Ιταλίας και της μοναρχοφασιστικής Βουλγαρίας.
Οι θηριωδίες που υπέστησαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, ο λιμός, οι εκτελέσεις αθώων αμάχων, η ολοκληρωτική καταστροφή των υποδομών της χώρας, η λεηλασία του εθνικού μας πλούτου, η υφαρπαγή των θησαυρών της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η κλοπή των αρχαιοτήτων που κοσμούν τις ιδιωτικές συλλογές και τα μουσεία της Γερμανίας, η επιβολή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και όλα τα δεινά που υπέστη η πατρίδα μας από το Γ΄ Ράιχ, είναι εγκλήματα απαράγραπτα, ιστορικά, νομικά και ηθικά. Την ιστορία, αλλά κυρίως τις επιπτώσεις των Ολοκαυτωμάτων, πρέπει να τις διδάσκονται, βάσει προγράμματος από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, όλοι οι μαθητές που φοιτούν στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η εκπαιδευτική εκδρομή στα μνημεία και τα μουσεία των Ολοκαυτωμάτων πρέπει να είναι υποχρεωτική ώστε να διατηρείται η μνήμη τους στη νέα γενιά, που αποτελεί και τον ισχυρότερο αποτρεπτικό παράγοντα για την επανάληψή τους στο μέλλον.
Θέτω το εγχείρημά μου, ανιδιοτελώς, στους σκοπούς του διπλού αγώνα που κάνει το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα: αγώνα για Δικαιοσύνη και Αποζημίωση, διεκδικώντας τις απαράγραπτες και ισχυρά τεκμηριωμένες οφειλές της Γερμανίας προς την πατρίδα μας. Και, παράλληλα, αγώνα αντίστασης απέναντι σε κάθε προσπάθεια στρέβλωσης και παραχάραξης της Ιστορίας της Κατοχής και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε ο Άξονας, με πρωταίτιο το Γ΄ Ράιχ, κατά την περίοδο 1940 – 1945. Ελπίζω η νέα γενιά της Ελλάδας να πάρει στα χέρια της γερά τη σκυτάλη του αγώνα για Μνήμη και Δικαιοσύνη, για Ειρήνη και Δημοκρατία.
Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω και είναι μεγάλη η συγκίνησή μου λόγω της βαρύτητας των τραγικών γεγονότων, που σημάδεψαν την Ιστορία της Ελλάδας και δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ και από κανέναν μας.
Αράπογλου Στέργιος, Σπαρταθλητής
