Η είδηση κυκλοφορεί ήδη εδώ και κάποιες μέρες στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.cnn.gr/kosmos, σε όλο τον κόσμο οι εμβολιασμοί για τον κορωνοϊό «τρέχουν» με πιο αργούς ρυθμούς από τον αρχικό σχεδιασμό, πυροδοτώντας ανησυχία και διαμαρτυρίες. Στις Βρυξέλλες η Ευρωπαϊκή Ένωση παραδέχθηκε ότι υπάρχει «παγκόσμια έλλειψη» στην ικανότητα παραγωγής εμβολίων. H επίτροπος Υγείας Στέλλα Κυριακίδου δήλωσε σχετικά: «Κατανοώ ότι όλοι βλέπουν τώρα το ρυθμό του εμβολιασμού. To κώλυμα αυτή τη στιγμή δεν είναι ο αριθμός παραγγελιών, αλλά η παγκόσμια έλλειψη παραγωγικής ικανότητας. Αυτό ισχύει επίσης για τη Pfizer/BioNTech. Η ΕΕ χρηματοδότησε την Pfizer/BioNTech από νωρίς με 100 εκατ. ευρώ για να αυξήσει τις τρέχουσες παραγωγικές ικανότητες και έλαβε δέσμευση για συνολικά 300 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου».
Ο καθηγητής Νίκος Σύψας, επισήμανε ότι ο εφοδιασμός σε εμβόλια δεν είναι δεδομένος. Τρεις φαίνεται να είναι οι λόγοι για τις καθυστερήσεις που σημειώνονται: Οι φαρμακευτικές εταιρίες στην πράξη έχουν μικρότερες δυνατότητες παραγωγής από ό,τι αρχικά αναμενόταν, η έγκριση ορισμένων εμβολίων έχει καθυστερήσει και ενδεχομένως, ο αρχικός σχεδιασμός των κυβερνήσεων ήταν υπερβολικά φιλόδοξος. Με τον εμβολιασμό για τον κορωνοϊό να καθυστερεί σε όλον τον κόσμο λόγω έλλειψης εμβολίων και ανεπάρκειας των υγειονομικών μηχανισμών, εντείνεται η σύγχυση και οξύνεται η πολιτική αντιδικία.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η ΕΕ διαπραγματεύεται την παραγγελία άλλων 300 εκατομμυρίων δόσεων του εμβολίου των BioNTech και Pfizer. Η αρχική παραγγελία ήταν 200 εκατομμύρια δόσεις, η οποία στη συνέχεια έγινε 300 εκατομμύρια. Ωστόσο, οι ΗΠΑ παρήγγειλαν εξαρχής 600 εκατομμύρια δόσεις. Έτσι έχουμε το παράδοξο οι ΗΠΑ να έχουν στη διάθεσή πολύ περισσότερες δόσεις από τη Γερμανία, ενώ το εμβόλιο αναπτύχθηκε σε γερμανικό έδαφος. Η ΕΕ επέλεξε να «μοιράσει» τις παραγγελίες της σε περισσότερους προμηθευτές με το σκεπτικό του επιμερισμού του ρίσκου. Ωστόσο, ορισμένοι είδαν στην επιλογή «εθνικό πολιτικό» δάκτυλο, δηλαδή την επιδίωξη της Γαλλίας να βάλει στο παιχνίδι το εμβόλιο της γαλλικής Sanofi. Τελικά η ΕΕ έχει στη διάθεσή της λιγότερες δόσεις του εμβολίου BioNTech/Pfizer από τις απαιτούμενες, ενώ τα άλλα εμβόλια δεν έχουν ακόμα αδειοδοτηθεί. Πολύ σύντομα θα αδειοδοτηθεί το εμβόλιο της Moderna, ενώ μετά θα πάρει σειρά αυτό της AstraZeneca και της Οξφόρδης.
Δεν ξέρω τι ακριβώς βρίσκεται πίσω από όλη αυτή την ιστορία, αλλά σίγουρα προκαλεί μια κάποια ανησυχία, εφόσον, στη δεδομένη στιγμή ο εμβολιασμός φαίνεται να αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για τη απόκτηση ανοσίας από τον πληθυσμό έναντι του κορωνοϊού, κάτι απολύτως απαραίτητο, αν θέλουμε να επιστρέψουμε σα κάποια μορφή κανονικότητας. Υποθέσεις μπορούν να γίνονται πολλές, αλλά, με αυτόν τον τρόπο, δεν θα καταφέρουμε τίποτε άλλο παρά να μπούμε σε έναν ατέρμονο κύκλο συνομωσιολογίας, όπου τα πάντα θα μπορούσαν να θεωρηθούν αληθή και πιστευτά, εφόσον τίποτα δε χρειάζεται απόδειξη και όλοι φαίνονται να ξέρουν γα τι πράγμα μιλάνε, ακόμα κι αν δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτό! Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε, όμως, τώρα είναι μια ακόμα ευκαιρία κυκλοθυμικής ενδοσκόπησης καιομφαλοσκοπίας, τη στιγμή που τα ψυχολογικά προβλήματα από τον διαρκή εγκλεισμό έχουν αρχίσει να αυξάνονται.
Θα προσπαθήσω, λοιπόν, εδώ να παρουσιάσω μια άλλη οπτική του προβλήματος, η οποία σχετίζεται με την κυρίαρχη αξιακή πτυχή της πολιτικής αλλά και οικονομικής δραστηριότητας μετά τη δεκαετία του ‘60 και δώθε. Αναφέρομαι στην κυρίαρχη οπτική βάσει της οποίας οι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζονται ως τίποτε άλλο παρά ως εργαλεία στη διάθεση των παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών, προκειμένου αυτοί να αυξάνουν διαρκώς τα κέρδη τους. Είναι η λογική των στελεχών αυτών των πολυεθνικών εταιρειών (πιο γνωστών στη δεκαετία του ’90 με το όνομα «γκόλντεν μπόυς), ότι όλοι οι άλλοι (εκτός αυτών των ιδίων) μπορούν να μένουν στη φτώχεια και την ανέχεια, αρκεί τα μεγαλοστελέχη να καρπώνονται μπόνους και αμοιβές που θα μπορούσαν να θρέψουν ακόμα και ολόκληρα χωριά για ένα χρόνο. Είναι η αξία του χρήματος που έχει επιβληθεί εις βάρος της αξίας του ανθρώπου και της ανθρώπινης ζωής, με καταστροφικές συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη. Η λογική αυτή, που στο βωμό της απληστίας και του κέρδους δεν ορρωδεί προ ουδενός, έχει καταστρέψει τη φύση με την αλόγιστη βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη, έχει καταδικάσει ολόκληρες χώρες σε υπανάπτυξη και φτώχεια, προσπαθεί με κάθε τρόπο να επικρατήσει μετατρέποντας σε όργανά της ακόμα και αυτούς που θα έπρεπε να υπηρετούν πρωτίστως τον άνθρωπο, δηλαδή τους πολιτικούς. Γιατί η λογική της λατρείας του χρήματος δεν θα κυριαρχούσε αν οι πολιτικοί είχαν το σθένος να αντιταχθούν στις προσταγές των «αγορών» (λες και οι «αγορές» έχουν ψυχή και αυτόβουλη έκφραση και δεν είναι άνθρωποι αυτοί που τις κινούν), προτάσσοντας τη λογική της ανθρωπιάς.
Κι όμως, θα μπορούσαν οι κοινωνίες μας να είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, αν ακόμα και τώρα οι ηγεσίες μας επεδείκνυαν λίγο μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και ανθρωπιά. Αν αποφάσιζαν να περιορίσουν τα κέρδη των ολίγων προς όφελος των πολλών, ιδρύοντας δομές υγείας και πρόνοιας, εξασφαλίζοντας πόρους για τη στήριξη των ασθενέστερων, δίνοντας ώθηση στην τόνωση των τοπικών οικονομιών. Αντ’ αυτού υποτάσσονται όλοι στη λογική της κερδοσκοπίας Είναι η πολιτική ελίτ που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να παραμείνει στην εξουσία. Σε όλους αυτούς, εφόσον συνεχίζουν την τέτοια πολιτική τους, απάνθρωπη, ανάλγητη και σκληρή, θα πρέπει να θυμίσουμε τα λόγια που ο Αίμονας είπε στον τυραννικό πατέρα του, τον Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας: «Πόλις γάρ ουκ έσθ’ ήτις ανδρός έσθ’ ενός», δηλαδή «Δεν υπάρχει κράτος που να ανήκει μόνο σε έναν» και «Καλώς ερήμης γ’ αν γης άρχοις μόνος», δηλαδή «Τι ωραία που θα κυβερνούσες έναν έρημο τόπο, όπου θα ζούσες μόνος!». Αν δεν μπορούν να συνυπάρξουμε, ας τους στείλουμε να απολαύσουν αλλού τη μοναξιά τους.
Γράφει ο
Κώστας Κωσταβασίλης
Source: Arta News
