Πώς ξεκίνησε η ιδέα της συγγραφής του βιβλίου Από μακριά μοιάζουν με μύγες (Εκδόσεις Καστανιώτη);
Αρχικά είχα την υπόθεση: ένας ισχυρός άντρας βρίσκει ένα πτώμα στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του. Εν συνεχεία, τη δομή της πλοκής: ένα κεφάλαιο θα έπρεπε να είναι αφιερωμένο στο πώς θα ξεφορτωθεί το πτώμα και το επόμενο στα φλας μπακ και τις σκέψεις του πρωταγωνιστή, που προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος του έστησε παγίδα. Κι έτσι συνεχίζεται μέχρι το τέλος, το οποίο επίσης γνώριζα απ’ την πρώτη στιγμή. Η δυσκολία της συγγραφής ήταν να αποκαλύπτω σιγά σιγά ποιος ήταν αυτός ο ισχυρός άντρας και ποιοι οι πιθανοί εχθροί του.
Ο κύριος Μάτσι είναι ιδιοκτήτης μιας μικρής αυτοκρατορίας στην Αργεντινή. Τι τον κάνει να φέρεται με αλαζονεία;
Για τον κύριο Μάτσι δεν γνωρίζω τίποτα περισσότερο από ό,τι γνωρίζει ο αναγνώστης. Νομίζω, όπως λέει ο ίδιος, πως η αλαζονεία του οφείλεται στο γεγονός ότι κατάφερε να φτιάξει μια μικρή αυτοκρατορία από ένα μικρό αρχικό κεφάλαιο, χάρη στην αποφασιστικότητά του και στην εκμετάλλευση των ευκαιριών που του πρόσφερε η πολιτική πραγματικότητα της Αργεντινής.
Ένα από τα αποκτήματά του είναι και η πανάκριβή Μπε-Εμ-Βε. Γιατί ο Μάτσι έχει τρέλα να αποκτά επώνυμα προϊόντα και τα πιο ακριβά;
Στο μυθιστόρημα δίνονται δύο θεωρίες, που αν το καλοσκεφτείτε είναι μία: η απόκτηση συγκεκριμένων προϊόντων προσφέρει, ιδίως στους νεόπλουτους, υψηλό κοινωνικό στάτους. Αυτό, βέβαια, ισχύει για όλους: ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα του ύστερου καπιταλισμού είναι ότι έδωσε λύση στην ίδια του την κρίση παραγωγής με το να επιθυμούμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε, μερικές φορές μόνο και μόνο για τη μάρκα τους.
Δεν περνάει βραδιά που να μην αναρωτιέμαι τι θα διαβάσουν στα βιβλία μου αναγνώστες όπως εσείς, που μας χωρίζει μεγάλη απόσταση, γεωγραφική, γλωσσική, ιδιοσυγκρασίας.
Γιατί δεν αναφέρει από την αρχή ο Μάτσι το γεγονός της ανακάλυψης του πτώματος στην αστυνομία;
Πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι: ένας νεκρός, πυροβολημένος στο πρόσωπο, μέσα στο αμάξι του ίσως σημαίνει πως κάποιος θέλει να τον ενοχοποιήσει. Επίσης, μπορεί να έχει να κάνει με την παράνοιά του από τη συνεχή χρήση κοκαΐνης. Ένας τελευταίος λόγος που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως κανείς στην Αργεντινή δεν εμπιστεύεται την αστυνομία, ούτε καν οι εκατομμυριούχοι.
Διαβάζοντας το μυθιστόρημά σας διαπιστώνουμε ότι υπάρχει διαφθορά και ατιμωρησία στην Αργεντινή. Ποιος είναι ο λόγος αυτής της ανοχής;
Δεν ξέρω. Ούτε είμαι σίγουρος ότι η σωστή λέξη είναι «ανοχή». Νομίζω ότι έχει να κάνει με τη συνήθεια. Και, όπως πολύ σωστά λέτε, η ατιμωρησία παίζει τον ρόλο της.
Η σκέψη του Μάτσι βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, ώστε να ανακαλύψει ποιος του έβαλε το πτώμα στο πορτμπαγκάζ;
Δεν μπορώ να σας απαντήσω σε αυτή την ερώτηση χωρίς να αποκαλύψω το τέλος του βιβλίου. Αλλά θέλω να πιστεύω ότι ο κάθε αναγνώστης θα έχει μια διαφορετική απάντηση στην ερώτηση που μου κάνετε.
Το μυθιστόρημά σας έχει έντονο σασπένς και σε καθηλώνει. Ποια είναι η τεχνική του συγγραφέα για να το πετύχει;
Προσπάθησα να δουλέψω με διαφορετικούς τρόπους τον ελλειπτικό λόγο και τη δυνατότητα να βάλω ανάμεσα σε σκιές διάφορα σημεία της διήγησης, βασιζόμενος στη χρήση πολλαπλών αφηγητών, καθώς επίσης να χρησιμοποιήσω προς όφελός μου –και προς όφελος του σασπένς– τον τρόπο ανάγνωσης που προϋποθέτει η νουάρ λογοτεχνία.
Ποιοι συγγραφείς σάς έχουν επηρεάσει;
Πολλοί, αναλόγως με τη στιγμή και το κείμενο που γράφω. Στο μυθιστόρημα αυτό με συντρόφεψαν περισσότερο οι δουλειές του Τζιμ Τόμσον (Jim Thomson) για τη χρήση βίας και τη νοοτροπία των δολοφόνων, του Ρικάρντο Πίλια (Ricardo Piglia) για την έννοια της παρανοϊκής μυθοπλασίας, που συμπεριλαμβάνει την αστυνομική λογοτεχνία, αλλά ταυτόχρονα την υπερβαίνει, και τέλος τα βιβλία του Πάκο Τάιμπο ΙΙ (Paco Taibo II), τα οποία προτιμώ κυρίως για τον προφορικό τους λόγο και τους πολλαπλούς αφηγητές.
Τι θα απευθύνατε στους αναγνώστες που θα διαβάσουν τη συνέντευξή σας;
Δεν περνάει βραδιά που να μην αναρωτιέμαι τι θα διαβάσουν στα βιβλία μου αναγνώστες όπως εσείς, που μας χωρίζει μεγάλη απόσταση, γεωγραφική, γλωσσική, ιδιοσυγκρασίας. Όπως και να ’χει, είστε εσείς αυτοί που ολοκληρώνουν το μυθιστόρημα: οι αναγνώστες γνωρίζουν το κείμενο περισσότερο απ’ αυτούς που το γράφουν.
Μετάφραση από τα ισπανικά: Άννα Βερροιοπούλου
Source: Arta News