Η εκλογή ως προέδρου της δημοκρατίας της κας Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, και μάλιστα με ευρύτατη πλειοψηφία, χαιρετίστηκε από όλους ως ένα βήμα μπροστά στην κατεύθυνση της εδραίωσης της ισότητας των δύο φύλων στη χώρα μας. Μόλις ορκιστεί, θα είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της δημοκρατίας στην Ελλάδα και αυτό από μόνο του λέει πολλά. Δεν θα πρέπει, όμως, να επαναπαυόμαστε σ’ αυτό. Κι αυτό διότι στο πολίτευμά μας, το αξίωμα το Προέδρου της Δημοκρατίας έχει βαρύνουσα μεν, συμβολική δε αξία. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, «Σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 1 του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτελεί τον ρυθμιστή του Πολιτεύματος. Ωστόσο, κατά το παρόν Σύνταγμα, οι ουσιαστικές αρμοδιότητες του Προέδρου είναι περιορισμένες σε σχέση με τις αρμοδιότητες του Πρωθυπουργού και των Υπουργών. Οι αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας διακρίνονται σε συμβολικές, ρυθμιστικές, νομοθετικές, διοικητικές και δικαστικές, είναι συγκεκριμένες, απαριθμούνται περιοριστικά στο Σύνταγμα και διέπονται: Από τον ερμηνευτικό κανόνα του άρθρου 50 σύμφωνα με τον οποίο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μόνο όσες αρμοδιότητες του αναθέτουν ρητά το Σύνταγμα και οι νόμοι που είναι σύμφωνοι με αυτό. Από τη ρήτρα του άρθρου 35 παρ. 1 σύμφωνα με την οποία, καμία πράξη του Προέδρου δεν ισχύει ούτε εκτελείται χωρίς την προσυπογραφή του αρμοδίου Υπουργού εκτός από τις εξαιρέσεις που αναφέρονται περιοριστικά στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου». Υπό το πρίσμα αυτό, θα πρέπει μάλλον να αναρωτηθούμε αν θα προτεινόταν για το αξίωμα αυτό η καθόλα αξιόλογη νέα πρόεδρος, εάν οι αρμοδιότητές της θα ήταν πολύ πιο ουσιαστικές. Το λέω αυτό διότι στην πραγματικότητα οι Έλληνες μάλλον δεν το «έχουμε» και πολύ με την ισότητα.
Σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρόμετρου το 2018, όταν η συζήτηση έρχεται σε θέματα ισότητας των δύο φύλων στην Ελλάδα το «μένουμε Ευρώπη» τρίζει συθέμελα καθώς οι απαντήσεις που έδωσαν οι συμπολίτες μας βρίσκονται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτές των κατοίκων της υπόλοιπης Δυτικής Ευρώπης. Συγκεκριμένα οι Έλληνες όταν κλήθηκαν να απαντήσουν αν συμφωνούν ή διαφωνούν με την θέση ότι ο πιο σημαντικός ρόλος για μία γυναίκα είναι να φροντίζει το σπίτι της και την οικογένεια, σε ποσοστό 69% συμφώνησαν. Είναι μακράν το μεγαλύτερο ποσοστό ανάμεσα σε χώρες της πάλαι ποτέ δυτικής Ευρώπης καθώς σχεδόν όλες τους βρίσκονται κάτω από τον μέσο όρο ο οποίος είναι στο 44%.
Πάνω από την Ελλάδα βρίσκονται μόνο χώρες του ανατολικού μπλοκ με πρώτη την γειτονική Βουλγαρία όπου οι θετικές απαντήσεις που θέλουν την γυναίκα στο σπίτι και την οικογένεια φθάνουν το 81%. Το πλέον εντυπωσιακό τόσο στην χώρα μας όσο και σε αυτές που μας ξεπερνούν σε φαλλοκρατικές αντιλήψεις είναι τις απαντήσεις αυτές τις δίνουν και γυναίκες. Η φράση, «Σουηδία γίναμε» που κοροϊδευτικά συμβολίζει την χαλαρότητα των ηθών βρίσκει ταιριάζει στην περίσταση καθώς μόλις το 11% των κατοίκων της σκανδιναβικής χώρας που συμμετείχε στην έρευνα συμφωνεί με την περιοριστική θέση της γυναίκας. Στον αντίποδα και στο αντρικό στερεότυπο όπου «Ο πιο σημαντικός ρόλος ενός άνδρα είναι να βγάζει λεφτά» πάλι οι Έλληνες στηρίξαμε την άποψη σε ποσοστό 65% όταν ο μέσος όρος της Ευρώπης βρίσκεται στο 43%. Στα άκρα πάλι η Βουλγαρία (81%) και η Σουηδία (10%).
Η αντίληψη σχετικά με τις δυνατότητες της γυναίκας αποτυπώνεται και σε επίπεδο πολιτικής αντιπροσώπευσης. Ανάμεσα στους 300 βουλευτές που συγκροτούν το ελληνικό κοινοβούλιο, μόνο οι 62 είναι γυναίκες. Αυτό σημαίνει ότι οι γυναίκες αποτελούν το 20,6% της σύνθεσης της νέας Βουλής. Συγκεκριμένα, γυναίκες είναι το 14,5% των βουλευτών που εκλέγονται με τη ΝΔ, το 27% των βουλευτών που εκλέγονται με τον ΣΥΡΙΖΑ, το 18% όσων εκλέγονται με το ΚΙΝΑΛ, το 33% όσων εκλέγονται με το ΚΚΕ, το 30% όσων εκλέγονται με την Ελληνική Λύση και το 44,5% όσων εκλέγονται με το Μέρα25. Σύμφωνα όμως με την ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία), στην απογραφή του 2011 ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας ανήλθε σε 10.815.197 άτομα από τα οποία οι 5.302.703 είναι άνδρες (ποσοστό 49,0 %) και 5.512.494 γυναίκες(ποσοστό 51,0%). Παρατηρούμε λοιπόν ότι το 51% του ελληνικού πληθυσμού εκπροσωπείται στη βουλή μας με το 20,6% των βουλευτών!
Με τα δεδομένα αυτά αντιλαμβανόμαστε ότι χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από μια ικανή γυναίκα πρόεδρο της δημοκρατίας η κοινωνία μας έτσι ώστε να αντιληφθεί την ανισομέρεια που υπάρχει ωα κάτι άδικο και μάλλον στρεβλό. Δεν υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει ισοτιμία μεταξύ των δύο φύλων, το αντίθετο μάλιστα. Η ισοτιμία δεν αποκλείει την αποδοχή της διαφορετικότητας, αλλά δίνει τη δυνατότητα σε κάθε άτομο να εκφραστεί με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το φύλο του. Και οι γυναίκες, με την ικανότητά τους να χειρίζονται δύσκολες και πολύπλοκες καταστάσεις, με την εμπειρία τους από την εξάσκηση πολλών και διαφορετικών ρόλων την ίδια στιγμή, μπορούν να καταστήσουν τη ζωή όλων μας ευκολότερη, ταχύτερη και οπωσδήποτε μακροβιότερη απ’ ό, τι στο παρελθόν. Ας είναι η νέα πρόεδρος η αφορμή για να το εμπεδώσουμε στην πράξη!!
Κώστας Κωσταβασίλης
Source: Arta News
