Ένας άνδρας από την Κίνα αποχωρίζεται από τη σύζυγό του, όταν συλλαμβάνεται ως πολιτικός κρατούμενος. Κατά τις τελευταίες μέρες της Πολιτιστικής Επανάστασης, απελευθερώνεται κι επιστρέφει σπίτι του για να ανακαλύψει ότι η γυναίκα του έχει αμνησία. Εκείνη, αδυνατώντας να τον αναγνωρίσει, συνεχίζει να περιμένει την επιστροφή του συζύγου της. Εκείνος είναι αποφασισμένος να βοηθήσει τη γυναίκα του να θυμηθεί…
Ανήκοντας στη λεγόμενη πέμπτη γενιά Κινέζων κινηματογραφιστών, ο βραβευμένος δημιουργός Ζανγκ Γιμού ανατρέχει στο παρελθόν της χώρας του με θλίψη και όχι θυμό, αναζητώντας τις ζωές εκείνων των ανθρώπων που βρέθηκαν μπροστά στη μανία των κοινωνικο-πολιτικών γεγονότων και επωμίσθηκαν συνέπειες χωρίς και οι ίδιοι να μπορέσουν να καταλάβουν ποτέ το γιατί. Μέρος του ξεριζώματος κάθε αστικού προτύπου ζωής και εθίμου, κατά τη διάρκεια των ταραχών που ακολούθησαν την πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ήταν και η μαζική εκκαθάριση σχεδόν όλων των κρατικών υπαλλήλων (ιδιαίτερα από την εκπαίδευση), κατηγορούμενων ότι έχουν λάβει τον «καπιταλιστικό δρόμο».
Ο Κινέζος σκηνοθέτης, σε μια ισχνή απόπειρα να συμφιλιώσει το παρόν με το παρελθόν, κοιτώντας ωστόσο κατάματα τις πληγές που μένουν ακόμη ανοιχτές, αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας θύματος των ταραχών που προσπαθεί δειλά να συνδιαλλαχτεί με την ίδια τη βασανισμένη της ύπαρξη.
Ο Γιμού αντλεί έμπνευση από ένα τραγικό περιστατικό (αυτό της αποτυχημένης απόπειρας του πολιτικού κρατούμενου Λου να γυρίσει πίσω στην οικογένειά του) και αφιερώνοντας τον περισσότερο χρόνο στη δεύτερη επιστροφή του στο σπίτι, μετά το τέλος της επανάστασης. Αναπαριστώντας συμβολικά όλες εκείνες τις συνηθισμένες ζωές που άλλαξαν ανεπανόρθωτα από τα γεγονότα, αποτυπώνει στο κενό βλέμμα της Φενγκ, γυναίκας του Λου που πάσχει από κάτι ανάμεσα σε αμνησία και άνοια, τη συλλογική άρνηση ενός λαού να αναβιώσει το παρελθόν, μην μπορώντας να αντέξει τον πόνο αυτών που συνέβησαν.
Αυτή την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου στις 16:30, στο Σινέ Παλλάς, με είσοδο ελεύθερη.
Γράφει, η Αθηνά Κολιού
Source: Arta News